"We hebben in de eerste tijd veel steun van buren gehad", vertelt Irma, die voornamelijk het woord voert. "Ze kookten bij toerbeurt, ze waren er altijd voor ons. Dat hebben we als erg waardevol ervaren. Ook was er 24 uur per dag een zorgmedewerker in huis. Op zich mooi, maar je verliest op den duur je privacy in je eigen huis. Na de eerste periode zijn we op zoek gegaan naar dagbesteding voor Koos. Dat werd een hele zoektocht. Koos had een goede baan op niveau, was actief vrijwilliger in een bestuursfunctie en zong bij een oratoriumvereniging. Reguliere dagbesteding bij de Gemiva-SVG Groep deed geen beroep op zijn vroegere vaardigheden. Tot er bij de Gemiva-SVG Groep een nieuwe locatie werd opgezet. Een wijkservicecentrum van waaruit mensen met een beperking actief in de samenleving aan de slag gaan. Koos werd betrokken bij de opzet ervan. Daarna ging hij vanuit het wijkservicecentrum aan de slag bij een school, waar hij de tuin en de speelplaats onderhoudt." Koos heeft daar zijn plek gevonden: "Ik heb een sleutel van het gebouw, doe mijn eigen werk en ga er ook in schoolvakanties naartoe om de boel op orde te houden. Ik ga ook naar een verpleeghuis voor mensen met dementie waar ik actief ben bij een schilderclub en ik help daar bij het eten. Daarnaast ga ik met mijn buddy eens per week roeien. Dat is goed voor mijn lichamelijke conditie. "

Chemie

Irma werkt inmiddels weer drie dagen per week. "Er is voor mij nog een leven naast de zorg voor Koos. Met een flexibele werkgever lukt dat. Helaas zijn er ook mensen afgehaakt. Dat is slikken, dat is dan maar zo. We hebben een heel ander leven, maar een goed leven samen. Gelukkig had Koos al inzicht in wat de gevolgen van hersenletsel kunnen zijn. Ik mag hem op zijn gedrag aanspreken. Er is nog steeds chemie tussen ons. Ik mis alleen de humor die Koos vroeger had."

Hand in hand

Door zijn fysieke beperkingen lopen Koos en Irma vaak hand in hand op straat. Mensen denken dan soms dat ze een pril verliefd stelletje zijn omdat aan zijn uiterlijk is niet te zien is dat hij hersenletsel heeft. "Ja, ja, je durft nog wel met me over de straat", grapt Koos met pretoogjes. De humor is er soms nog een beetje.